Na de natte wedstrijd 3 weken geleden waren de meesten wel weer blij met een perfect zonnige dag. Ik in ieder geval zeker, want er was redelijk geoefend in het droge naar de aanloop van deze wedstrijd toe.
Dat was ook nodig, want de score na 1 jaar meedoen was voor mij niet echt bevredigend. Vorig jaar stapte ik in met het idee dat ik het rijden ‘vanzelf’ wel zou leren met wat competitie dagen, maar ondertussen ben ik er wel achter gekomen dat het gewoon heel veel oefening vereist om echt beter te
worden. Op wedstrijddagen merkte ik dat ik tijd nodig heb om op te warmen en het gevoel een beetje erin te krijgen. En juist op die momenten heb je daar de tijd niet voor met slechts 15 minuten tussen de
stage verkenning en de race zelf.
Na de regenwedstrijd van vorige keer heb ik heel wat op de motor gezeten om makkelijker koud te kunnen starten en hopelijk eens op het podium te staan en daaraan mijn progressie af te meten.
Met behulp van het masterclass artikel van Bert op het forum over het oefencircuit ‘The Hitch’ ben ik aan de slag gegaan op een nieuwe oefenplek om daar wat kilometers te gaan maken. Op het forum heb ik het topic ‘goede oefenspots’ gestart waar je kunt zien waar dat is. Het is sowieso leuk om daar eens te kijken en je ervaringen te delen.
De Hitch heeft me veel meer gevoel gegeven bij lean angle en sneller leren roteren en accelereren uit een bocht, superleerzaam. Daarna wilde ik meer variatie en heb ik van Martijn (die ik zonder zijn
medeweten als mijn hulplijn heb aangemerkt) de ‘eraser’ en de ‘grapevine’ aangeraden gekregen. Vooral de eraser was zeer behulpzaam bij de wedstrijd, omdat ik daarvan weer meer heb geleerd over lange bochten onder lean angle met acceleratie.
De wedstrijd
Dus afgetraind met mijn sixpack en verbeterde motorgevoel ging ik vol goede moed naar Lelystad.
Mijn motorsleutels in de auto (niet vergeten!!! dat had ik de vorige keer al gedaan 😛 ) en extra vroeg vertrekken om een rondje te rijden op het industrieterrein voor de race verkenning. Na de nodige vertraging onderweg begon ik toch wat kriebels te krijgen, waar ik normaal geen last van heb, en toen ik in ging rijden merkte ik al dat ik voor mijn doen redelijk hard ging.
Omdat ik al gereden had ging ik met mijn leren broek de stageverkenning op, erg warm, maar in ieder geval geen tijdsverspilling meer tussen de verkenning en de eerste heat (overigens zou dat wat mij betreft net een tikkie langer mogen duren). De printouts van de stages zijn altijd top en deze stage was veel makkelijker te onthouden dan de vorige wat het een stuk minder verwarrend maakte. Wel fijn, want ik wil motorrijden en niet op mijn geheugen getest worden.
Er zaten toffe elementen in waaronder twee keer dezelfde korte slalom en later op het circuit een wat langere, het was ook redelijk ruimtelijk met wat langere stukken om te accelereren. Verder mooie lange bochten met flink wat drift potentieel en parallele gates tegen het einde. Ik ging er met een gevoel overheen dat ik vandaag wel eens een kans zou hebben op een podium.
Vantevoren had ik publiekelijk aangekondigd dat ik een prijs wilde gaan winnen, vooral naar mijn kinderen toe had ik laten weten dat het wel eens tijd werd. En ik wil ze een goed opvoedkundig principe meegeven: ‘oefening baart kunst’. Dus redelijk wat zelf opgelegde druk kun je wel stellen.
Aan de slag dus.
Ik had er zoveel zin in, dat ik mezelf volledig opgefokt in heb gereden op het oefencircuit en daarna de gp8 naast de baan. Toen ik naar het starthok werd gefloten merkte ik dat ik veel te enthousiast was. Hartslag te hoog, ademhaling hoog, rode waas, je kent het wel. Het startsignaal werd gegeven en ik probeerde nog even te kalmeren maar als je vervolgens die toeren hoort gaan is dat niet-te-doen!
Gas erop en meteen een pion om en na de slalom rechtdoor in plaats van rechtsaf (aaaarrgghhh). Nou, dan maar omdraaien om het circuit te verkennen en voor spek en bonen te rijden… Ik zag dat de pion van de slalom alweer recht werd gezet, mooi, dan kan ik daar zometeen weer doorheen rijden. Maar als je dan bezig bent probeer je toch ff je best te doen en dat werd al meteen moeilijk toen ik in de lach schoot omdat ik voor de tweede keer in die heat dezelfde pion in de slalom omver reed 😀
Na nog een fout achterin, nog meer pionnen omver en hier en daar wat slippertjes van de banden dacht ik al dat ik achteraan zou eindigen. Maar niets bleek minder waar, mijn tijd was eigenlijk nog niet eens zou heel erg slecht in vergelijking tot anderen had ik al door, ik hoefde enkel maar in de tweede ronde gewoon normaal te rijden zonder fouten om die podiumplek te halen. Eitje dus 🙂
Bij het kijken naar de anderen in de gele klasse zag ik wel wat goeds voorbij komen. Marie reed lekker snel en Arjan ook prima ook al was hij gehandicapt door een hooikoortsoog. De groene klasse was dun bezaaid maar zag er zoals altijd gewoon prima uit en de koningsklasse was redelijk chaotisch met wat valpartijen.
De tweede heat
Nieuwe ronde nieuwe kansen, en de tweede heat ging ik iets rustiger qua gemoed van start, maar wel met 1 wiel van de grond (uiteraard deed ik dat ‘express voor thuis’ heb ik ze verteld 😉 ). Het voelde eigenlijk heel ontspannen aan en ik wilde geen onnodig risico nemen. Gewoon lekker gereden en genoten, vooral het stuk om de grote rode cirkel heen en dan naar de top van het circuit uitaccelereren gaf echt een vet gevoel. Bij het finishen wist ik niet zeker of ik nou alle drie de parallellee gates had gehad, maar een dikke duim van Arnoud stelde me gerust.
Uitpuffen, afkoelen en beetje kijken (zoals altijd was de blauwe klasse erg spectaculair om naar te kijken) en nagenieten in de schaduw. Marie kwam me het goede nieuws vertellen dat ik de eerste tijd in de gele klasse had dus dat was helemaal top. Een hele mooie payoff na het trainen!
De uitslag
In de gele klasse mocht ik eindelijk op het podium staan, samen met Marie en Arjan. Extra leuk omdat ik Marie toen ik vorig jaar begon altijd al goed vond rijden en me aan haar wel heb kunnen op trekken als eerste doel om een soortgelijk niveau te halen. Meteen mijn eerste groene punt erbij, dus dat motiveert om nog wat te oefenen de komende tijd.
In de groene klasse had Jon de sterren van de hemel gereden en Lieneke en mijn belgische vriend Ronny hadden vandaag het nakijken want Jon was onaantastbaar bij de groenen. Dat bleek ook wel toen bekend werd dat hij tweede was geworden van de dag, achter Bob (die er volgens mij niets van begreep dat hij eerste was geworden op zijn wobbelmotard en vóór Martijn (die zijn beste tijd in de eerste heat neerzette)
Alle uitslagen kun je hier vinden
Het was weer mooie en plezierige dag, waarbij alle lof voor de organisatie en vrijwilligers voor de zeer gewaardeerde inzet, het enthousiasme en de energie die het mogelijk maken om het voor en met
iedereen iedere keer weer een mooie ervaring te laten zijn. Bedankt allemaal!
Tot de volgende!
De foto’s van de winnaars
De medailles van dit jaar worden gesponsord door PRA Health Sciences, een bedrijf dat onderzoek doet naar de werking van geneesmiddelen. 
En hier vind je alle filmpjes van de wedstrijd
Wil jij ook een verslag schrijven van een wedstrijd, practice of masterclass? Dat kan natuurlijk! We vinden het leuk om iedere keer een andere gastschrijver te hebben omdat iedereen het anders beleeft! Graag zetten we hiervoor een roulatiepoule op; wil jij hierin meedoen?
Meld je dan via info@motogymkhana.nl