Gisteren het laatste evenement van het seizoen. Dat valt zo’n beetje samen met de herfst in ons landje. En pfff.. dat hebben we wel geweten de afgelopen weken. Regen, regen en nog eens regen. Je zou er een muziekband naar kunnen vernoemen.. ;). Maar niet gisteren. Gisteren was niet alleen de voorspelling droog en warm. Het kwam nog uit ook!
S’ ochtends al kwam het zonnetje door en wanneer je slim was kon je het parcours lekker opzetten in een blakend warm ochtendzonnetje. Als je slim was, want de helft van ons terrein baadde in de zon, maar de andere helft moest geduldig wachten in de schaduw van de Evenementenhal Gorinchem tot de zon hoger aan de hemel zou klimmen. Mijn klimatologische kennis bleek iets tekort te schieten met de verwachting dat het hele terrein spoedig in de zon zou treden. Dat gebeurde niet. Het is immers herfst en de hele oorzaak dat het herst is, is dat de zon iets anders doet dan in de zomer. Het gevolg was dat 1/4 van het terrein in de schaduw zou blijven en daarmee vochtig zou blijven. Dat bracht leuke uitdagingen voor de rijders die op dat gedeelte toch even wat voorzichtiger met het gas moesten omspringen als op de rest van het parcours.
Gesproken over het parcours. Dat had Richard slim verzonnen. Soms heeft het een verassend goed resultaat iemand ergens mee te overvallen. Dat is namelijk wat ik deed afgelopen donderdag toen ik in de App even vroeg of iemand nog even een parcours kon verzinnen voor zaterdag. Richard hapte, zag een playstation-controller en dacht wellicht: Tuurlijk: zo’n controller is de basis voor veel pret, dan zal een parcours die daarop bedacht is vast ook pret brengen. Een uurtje later appte hij een ontwerp voor een parcour door. Een heerlijk snel parcours bleek het te zijn met verassende uitdagende stukken. Puik werk Richard! Dat mag je vaker doen! 😉
Tegen het eind van de middag werd ook de Experience groep aangetrokken tot het play-station parcours. Daarmee werdt het gezellig druk op het parcours. Genieten wat mij betreft. Wanneer fanatieke leden er geen genoeg van kunnen krijgen, maar ook motorrijders die voor het eerst kennismaken met onze sport niet van het parcours te slaan zijn, dan is dat genieten. Wel voor mij in iedergeval. Daar doe ik het voor.
En een beetje voor de gezelligheid, dat ook. Daarom mag er aan bij zo’n laatste evenement geen goede afsluiting ontbreken. Bij Fort Vuren konden we aan het eind van de dag onze hongerige magen vullen met al het lekkers wat ze daar voor ons klaargemaakt en klaargezet hadden. We moesten het wel zelf nog even zwart blakeren zoals dat hoort bij een goede BBQ, maar daar had ik alle vertrouwen in.
Anderhalf jaar geleden ben ik aangetreden als voorzitter van deze vereniging vol met gashandel-draaiende, lean-angle hongerige, grip-zoekende, pion-roterende, grens-overschrijdende mafkezen en na een dag als gisteren geeft het me weer alle vertrouwen dat we ook na deze moeilijke Corona-tijd voor de toekomst samen een club neer kunnen zetten die een stabiele rots in de branding kan zijn om Moto Gymkhana in Nederland naar nog een hoger platform kan tillen!