Nieuws

Bij Moto Gymkhana Nederland worden we enthousiast van motorbehendigheid. Heel enthousiast! En dat enthousiasme willen we graag delen met meer motorrijders. Want motorbehendigheid is zowel super leuk, als van levensbelang voor motorrijders. Iets dat wij als vereniging weten, net zoals alle rijscholen in Nederland. Om nog meer behendige motorrijders te creëren organiseren wij, hopelijk met medewerking van heel veel motorrijscholen, de Rijschool Behendigheids Challenge!

Een evenement voor zowel rijscholen als recent geslaagde motorrijders, die hun rijschool vertegenwoordigen. Wij dagen de startende motorrijders uit om, samen met andere startende motorrijders van andere rijscholen, ons behendigheidsparcours te rijden en de snelste tijd neer te zetten. Een parcours wat iedereen kan rijden met elke motor. Dat bewijzen wij op elk evenement met de workshops die wij al ruim 10 jaar regelmatig doen voor iedereen die maar interesse heeft in Moto Gymkhana.

• Datum: 9-Juli
• Locatie: Circuit Park Zandvoort

Een dag vol motor-rij-plezier voor de deelnemers en een kans voor motorrijscholen om hun kwaliteit zichtbaar te maken en met de resultaten te pronken.

Hoe ziet de dag eruit?
We beginnen om 10 uur met de introductie van Moto Gymkhana aan alle deelnemers. Geen van de deelnemers aan de Challenge heeft eerdere ervaring met het rijden van zulke behendigheids-parcours of Moto Gymkhana in het algemeen. We verdelen de deelnemers in groepen en onze ervaren rijders introduceren de deelnemers in alles wat ze moeten weten. We springen vooral snel op de motor om weer vertrouwd te raken met rijden met het rijden op de motor bij lage snelheid rond kegels. In de tussentijd gaan we in op alle regels, pionnen-kleuren, speciale figuren en natuurlijk ook tips en tricks om nog behendiger te worden met de motor.

Rond de middag verkennen we het parcours te voet, net zoals tijdens een reguliere Moto Gymkhana wedstrijd. Ook de ervaren rijders wandelen mee omdat zij na de Rijschool Challenge zelf op hetzelfde parcours een reguliere wedstrijd voor de NL competitie rijden. Daarna start de wedstrijd en rijden alle deelnemers 2 heats. De snelste heat van elke rijder telt mee voor de eind-ranking. De Rijschool Challenge deelnemers rijden natuurlijk in hun eigen klasse, met hun eigen separate ranking.

Na de wedstrijd en prijsuitreiking zal er tijd over zijn om zelf nog even lekker te rijden. Natuurlijk over het wedstrijd parcours, maar zeker ook over het oefenparcours wat verderop opgesteld staat voor onze leden die niet meedoen aan de wedstrijd.

Op het Circuit zijn wel lunch-voorzieningen, maar er is geen garantie dat die op deze dag open zullen zijn. Neem dus zelf iets mee als lunch.

Om 17:00 is de pret over.

Regels en voorwaarden

• Elke rijschool kan ten hoogste 2 deelnemers afvaardigen
• Deelnemers hebben rijles gehad bij de betreffende rijschool
• Deelnemers hebben een motorrijbewijs en dit maximaal 2 jaar geleden gehaald
• Deelname is mogelijk met eigen motor of motor van de rijschool
• Elke motor moet straatlegaal zijn met kenteken en verzekering

Rijschool instructeurs zijn natuurlijk welkom om zelf ook een rondje over de parcours te rijden, maar dat laten we helemaal vrij.

Deelname kost 45,- per rijder. Dit geld word gebruikt voor terreinhuur en prijzen.

Locatie

• Circuit Park Zandvoort.
• Burgemeester van Alphenstraat 108, 2041 KP Zandvoort
• Rij het terrein van het Circuit op bij de hoofdingang richting de tunnel. Rechts voor de ingang van de tunnel zal het evenement plaatsvinden.

Het weekend van 9 en 10 april zou een mooi en druk motogymkhana weekend worden. Op zaterdag de eerste wedstrijd van het seizoen in Staphorst en op zondag demo rijden bij het Mega Motor Treffen in Rosmalen.

De hele week zag het er al naar uit dat het zou gaan regenen in Staphorst, alleen zou het spannend worden wanneer en hoe veel. Toen we ’s ochtends aankwamen waren er natte en droge stukken op het terrein. Dat zou wel eens lastig kunnen worden….. Jan van Dieren had onder toeziend oog van de meesterparcoursbouwer Peter-Willem voor het eerst een wedstrijd parcours gemaakt en die was erg goed gelukt. Een mooie flow en een goede afwisseling van snel en langzaam en een braintrainer waar iedereen erg lang over na moest denken.

De eerste heat ging van start met Paul voor het eerst in een groene bib! Elias had zijn supercorsa SP eronder gelaten (wat dapper gevonden werd in de paddock) en andere rijders hadden hun meer regen geschiktere banden erop gelegd. Alle rijders hadden last van de onvoorspelbare ondergrond. Het was glad op de droge stukken en de natte stukken was dan wel weer enigszins ok. Nou ja ok….. Van de snellere rijders vielen Paul, Bert en Richard in de eerste heat. Daarbij werd Martijn gediskwalificeerd. Dus na de eerste heat hadden we een verrassende uitslag. Elias stond boven aan, Marie op de tweede plek, Romke op 3 en Tim op 4. Toen kwam de 2^e heat. Elias viel helaas terwijl hij heel snel onderweg was. Inmiddels werd het weer slechter, het begon te waaien en steeds meer te regenen. Bert kon nog een klein beetje droog rijden maar daarna gingen de sluizen open en ook de wind ging aan. Er hingen een paar mensen aan de paddock tent van de wedstrijdleiding want die dreigde weg te waaien, de cameratent besloot het ook op te geven en inmiddels zaten Martijn en Richard op het parcours. Die konden niets anders doen dan toeren in de regen. Dit bracht uiteindelijk een verrassende uitslag, Bert is onze regenkoning en had gewonnen, op de 2^e plek Richard en dan Martijn. Paul werd eerste bij de groene bibs en op het gele podium stond Elias bovenaan na zijn puike eerste heat, ook heeft hij zijn eerste groene bib punt gehaald. 2^e op het gele podium werd Romke en 3^e Tim. Daarna was het parcours mooi schoon gespoeld en kon iedereen nog lekker op een nat parcours rijden tussen de buien door.

De link naar de wedstijd video’s: https://www.youtube.com/playlist?list=PLawDhyrnRW9xBnNtmjX1wM1sMa2vHcOLY

Toen kwam de zondag, het Mega Motor Treffen in Rosmalen. We gingen met een groep van 10 motogymkhana mannen en vrouwen naar het Autotron. Bert, Richard, Martijn, Romke, Pim met zijn zoon Vincent, Marian, Kevin, Marc en Marie waren van de partij. Dit was een mooie mix van ervaren rijders, wedstrijd rijders, recreatieve rijders, sport fietsen en big bikes. Bij het zien van de tribunes en alle mensen begon toch wel bij sommige rijders de stress een beetje toe te slaan. Maar gelukkig had Bert alles goed geregeld. We hebben alle facetten van motogymkhana kunnen laten zien. Van recreatie tot wedstrijd en vooral veel lol. Er was veel publiek langs de kant en onze show werd gewaardeerd. We hebben geflyerd totdat we er bij neer vielen en veel oude bekenden gezien. Daarbij konden een aantal van ons ook nog lekker proefrijden op verschillende motorfietsen want daar is immers het Mega Motor Treffen voor. Op de maandag waren er al 2 nieuwe aanmeldingen voor een experience, dus erg succesvol en gaaf. Moe maar voldaan ging iedereen weer naar huis.

Een natte wedstrijddag en daarna oefenen!

Motor Treffen in Rosmalen

In eerste weekend van maart is altijd de Europese opening van het motogymkhana seizoen. Na 1 jaar overgeslagen te hebben was het op 5 maart zover. Met in het totaal 9 Nederlanders (Bert, Romke, Jon, Jan , Martijn, Niek, Paul, Richard en Marie) gingen we richting Alcarras in Noord Spanje voor de Catalunya Cup. De Catalunya Cup is een laagdrempelig evenement waarbij naast veel nieuwe gymkhanisten ook de snelste rijders van Europa bij elkaar komen. Wie wil niet 3 dagen rijden in het mooie Spanje! Nou 44 rijders dus wél! Jonathan uit Tenerife had het organisatie stokje overgenomen van Martijn en had alles tot in de puntjes geregeld. Het was erg leuk om na een lange tijd onze vrienden vanuit alle delen van Europa weer eens te spreken. Rijders uit Duitsland, België, Frankrijk, Spanje, Tsjechië en James Bush uit de US kwamen allemaal. Op zaterdag en maandag werd er getraind in groepjes van hetzelfde niveau en op zondag was de wedstrijd. Het parcours was gemaakt door Tobias uit Duitsland. De wedstrijd werd gewonnen door…… Richard! Met op de 2^e plek Bert en op de 3^e plaats Ondrej uit Tsjechie. Marie werd eerste bij de dames. Alle Nederlanders zaten bij de eerste 25 en dat doen we goed! Het is zo mooi om de progressie te zien bij alle rijders gedurende het weekend, die vanuit de winter met weinig gymkhana of motorrijden en dan na 3 dagen rijden weer soepel hun rondjes draaien.

De videos van de wedstrijd staan hier: https://youtube.com/playlist?list=PLawDhyrnRW9xpvTKf3Zw2K6yTXyxFbwqD

Helaas konden onze vrienden uit de Oekraïne er niet bij zijn door de oorlog die net was uitgebroken in hun land. Richard heeft nog geld ingezameld voor humanitaire hulp en ook een deel daarvan gaat naar gymkhana rijders in Kharkov.

Komend weekend wordt seizoen 2022 geopend met de Catalunya cup op het circuit Alcarras in Spanje.. Vanuit NL gaat er weer een flinke groep rijders die kant op voor de wedstrijd, maar vooral ook voor de gezelligheid en lekker rijden! Veel plezier, Jon, Bob, Martijn, Marie, Paul, Richard, Niek Jan en Bert!

Life can be like a Moto Gymkhana course: distracting and confusing 😉

But just get back to yourself, remember what your route was, hit the throttle, and give it your absolute best shot!

Moto Gymkhana NL wishes you wisdom, good guidance, but most of all good health and a lof of fun for 2022!

Arnoud, Helen, Claud, Ismael, Richard and Bert

Gisteren het laatste evenement van het seizoen. Dat valt zo’n beetje samen met de herfst in ons landje. En pfff.. dat hebben we wel geweten de afgelopen weken. Regen, regen en nog eens regen. Je zou er een muziekband naar kunnen vernoemen.. ;). Maar niet gisteren. Gisteren was niet alleen de voorspelling droog en warm. Het kwam nog uit ook!

S’ ochtends al kwam het zonnetje door en wanneer je slim was kon je het parcours lekker opzetten in een blakend warm ochtendzonnetje. Als je slim was, want de helft van ons terrein baadde in de zon, maar de andere helft moest geduldig wachten in de schaduw van de Evenementenhal Gorinchem tot de zon hoger aan de hemel zou klimmen. Mijn klimatologische kennis bleek iets tekort te schieten met de verwachting dat het hele terrein spoedig in de zon zou treden. Dat gebeurde niet. Het is immers herfst en de hele oorzaak dat het herst is, is dat de zon iets anders doet dan in de zomer. Het gevolg was dat 1/4 van het terrein in de schaduw zou blijven en daarmee vochtig zou blijven. Dat bracht leuke uitdagingen voor de rijders die op dat gedeelte toch even wat voorzichtiger met het gas moesten omspringen als op de rest van het parcours.

Gesproken over het parcours. Dat had Richard slim verzonnen. Soms heeft het een verassend goed resultaat iemand ergens mee te overvallen. Dat is namelijk wat ik deed afgelopen donderdag toen ik in de App even vroeg of iemand nog even een parcours kon verzinnen voor zaterdag. Richard hapte, zag een playstation-controller en dacht wellicht: Tuurlijk: zo’n controller is de basis voor veel pret, dan zal een parcours die daarop bedacht is vast ook pret brengen. Een uurtje later appte hij een ontwerp voor een parcour door. Een heerlijk snel parcours bleek het te zijn met verassende uitdagende stukken. Puik werk Richard! Dat mag je vaker doen! 😉

Tegen het eind van de middag werd ook de Experience groep aangetrokken tot het play-station parcours. Daarmee werdt het gezellig druk op het parcours. Genieten wat mij betreft. Wanneer fanatieke leden er geen genoeg van kunnen krijgen, maar ook motorrijders die voor het eerst kennismaken met onze sport niet van het parcours te slaan zijn, dan is dat genieten. Wel voor mij in iedergeval. Daar doe ik het voor.

En een beetje voor de gezelligheid, dat ook. Daarom mag er aan bij zo’n laatste evenement geen goede afsluiting ontbreken. Bij Fort Vuren konden we aan het eind van de dag onze hongerige magen vullen met al het lekkers wat ze daar voor ons klaargemaakt en klaargezet hadden. We moesten het wel zelf nog even zwart blakeren zoals dat hoort bij een goede BBQ, maar daar had ik alle vertrouwen in.

Anderhalf jaar geleden ben ik aangetreden als voorzitter van deze vereniging vol met gashandel-draaiende, lean-angle hongerige, grip-zoekende, pion-roterende, grens-overschrijdende mafkezen en na een dag als gisteren geeft het me weer alle vertrouwen dat we ook na deze moeilijke Corona-tijd voor de toekomst samen een club neer kunnen zetten die een stabiele rots in de branding kan zijn om Moto Gymkhana in Nederland naar nog een hoger platform kan tillen!

Motorrijders in nederland ontwaken. Althans, als we kijken naar de inschrijvingen op onze evenementen. We worden weer gevonden en zijn daar erg blij mee!
Volgende week zondag 12-September zijn we weer in Heereveen. Voor niet-leden is er een Experience. Voor leden een Masterclass en vrij-rijden. Schijf je in op onze site en doe mee!

Op 08-Augustus streek ons hele circus neer in Staphorst voor de eerste Wedstrijd van het jaar. Claud (onze penningmeester) deed enthousiast mee en verhaalt hieronder (nog) enthousiaster over hoe hij de dag beleeft heeft.

21-8-2021, Captain Slow goes Staphorst!

“Whoop! Whoop!”, de wekker gaat af maar het is zinloos want ik ben al meer dan een uur klaarwakker want… vandaag kunnen we weer! Eindelijk weer een fijne competitiedag in het fraaie Staphorst. Zo komt het dus dat ik met gezonde kriebels meer dan royaal op tijd mijn beentje over de trouwe CBR gooi en op mijn gemakje oostwaarts tokkel. Onderweg weet ik nog wel een beetje te genieten van de omgeving maar eerlijk is eerlijk, ergens tussen Lelystad en Kampen dwalen mijn gedachten al af naar de prangende vraag wat de Meesterbouwer-Peter nu weer voor listig parcours heeft verzonnen… De laatste trainingen in Japanse stijl hadden een fijne flow en waren iets meer op snelheid ge-ent dan het draaiwerk-op-de-postzegel wat je ook in Gymkhana tegenkomt. Dat beviel me wel al mag hij die hatelijke jinxen best vergeten dit keer. Hoe dan ook, het is altijd een feestje dus: “Hop hop, gas erop en door naar Staphorst!”

Aangekomen op het evenemententerrein “De Tippe” zie ik de vaste harde kern al druk bezig met het parcours en ik heb mijn helm net af kunnen zetten als Martijn me een bezem in de hand duwt om de baan helemaal spic en span te maken voor het motorische geweld wat we straks los zullen laten op het nu nog lichtelijk bezoedelde asfalt. Samen met Jan (aka known als “De Tsjechische Bladblazer”) en een aantal andere “bezemisten” is de baan al snel Gymkhana waardig. Vele handen maken licht werk, nietwaar? Aldus meteen fysiek opgewarmd staan we braaf met zijn allen naar de briefing van het wedstrijdopperhoofd te luisteren. Zoals altijd is Arnoud kort, bondig en humorvol en al ras komt het moment suprême en mogen we het parcours verkennen! “Ha! Eureka! Geen jinxen…” Het blijft fascinerend om dit deel van de wedstrijd te zien. Marie gaat te voet voorop en alle rijders volgen haar als ware ze moeder gans… Dat houden we precies één rondje vol want sommige Gymkanisten hadden eigenlijk liever atletiek gedaan en vinden het nodig om het parcours rennend te verkennen. “Oef, daar wacht ik nog ff mee tot ik koffie op heb, denk ik…”

Goed: het parcours is verkend, het “zo ga ik het doen”-filmpje heb ik meer dan tien keer in mijn hoofd afgespeeld, alle kleding is aan, helm op de bol dus “START YOUR ENGINES!” Flux begeef ik me naar het opwarmparcours want ik ben al als derde aan de beurt dus tijd om de kunst af te kijken heb ik dit keer niet. Bij mij dient het opwarmparcours niet alleen om mezelf op te warmen maar ook om wat temperatuur in de bandjes te brengen. Echte cracks hebben bandenwarmers. Echte cracks komen met een grote bus of een aanhanger waar mijn volledige huisraad op past. Echte cracks zijn snel…

Veel te snel wuift Herr ober-parcours-ontwerper-en-deputy-wedstrijdleider Peter me naar de startbox. Megavolts aan spanning sidderen door het lijf, tunnelvisie naar de eerste blauwe pion is 100%, in de verte hoor ik het fluitsignaal”: “GAAAS!” Gelijk een tijger springt het stalen ros naar voren en met de lichtvoetigheid van een antilope zoeft de perfecte harmonie die motorfiets en rijder nu zijn aan de pylonen voorbij… “PATS” deze bubbel is in de eerste seconden al gebarsten want de realiteit is dat ik spoorzoekend en aarzelend mijn weg baan door het tot twee minuten geleden nog zo overzichtelijke woud aan gekleurde obstakels. Maar, niet getreurd want ook zonder gps weet ik mijn weg te vinden, al betrap ik me er te vaak op dat ik denk: “Eh, wat ben ik vergeten? O, ja: GAS!” Ik voltooi mijn eerste heat in elk geval foutloos en eigenlijk is dat voor Gymkhana-Rookies al een overwinning. (Hoor ik hier Bert brommen dat een kinderhand snel gevuld is?)

Na mijn eigen run heb ik tijd om de verrichtingen van de rest te bewonderen en dat is ook één van de aspecten die zo’n wedstrijddag zo leuk maken. Het succes van een aantal “gele hesjes” die “groen-waardig” rijden, de grijns van een Duitse vriend die met een mooie stoppie tot stilstand komt en natuurlijk de heerlijke, deels onderhuidse, rivaliteit in de blauwe klasse maken het tot een waar kijkspektakel. Hoe besmettelijk de Gymkhana-drug hierdoor kan zijn, blijkt maar weer eens uit het feit dat een toevallig passerende motorrijder die geïnteresseerd komt kijken, na de match meteen onder vakkundige begeleiding en in aangepast tempo het parcours over gaat.

Goed, na de eerste heat kan de balans opgemaakt worden en mijn conclusie is: “Wakker worden, Claud!” Overigens ben ik niet de enige die wat goed te maken heeft want vrij verrassend blijken zelfs de blauwe cracks “mere mortals” en heb ik een veelvoud aan voetjes aan de grond gezien. Dat schreeuwt om revanche in ronde twee! De tweede heat gaat in elk geval sneller dus dat is heel fijn, al merk ik wel dat het allemaal wat minder netjes gaat. Denken aan Flow en aan Gas tegelijkertijd zit er voor deze “Captain Slow” nog niet in. Daarvoor zal ik toch wat meer meters moeten maken maar met twee wielen blokkerend op een blauwe pylon afstormen en niet gaan liggen is een overwinning op zich. Aan de top van het klassement is het spannend want Bert is ontketend op zijn NSR en Martijn revancheert zich prachtig voor een verknalde eerste ronde. Richard vind het parcours inmiddels zó leuk dat hij een pionnetje dubbel doet (Ach, toch tijd zat…) en ziet daarmee de kans om zich te verbeteren aan zich voorbij gaan. En vlak natuurlijk Bob niet uit. Waar je hem ook op zet, hij gaat altijd voluit en is zo’n vervelend type wat zonder training aan komt waaien en dan iedereen (nou ja, iedereen?) les geeft.

Als de motoren zwijgen en we ons puffend en zwetend in het inmiddels tamelijk ongenadige middagzonnetje hebben verzameld rondom het allesbepalend podium blijkt Richard het toch weer gefikt te hebben (Eigenlijk waren er dus twee Duitsers vandaag). Minstens zo vermeldenswaardig is dat Paul en Bob Roodbaard hun eerste “bib”-punt binnen hebben. Gefeliciteerd mannen, echt knap gedaan! Terwijl het parcours wordt omgebouwd naar een oefentrack voor de gearriveerde leden die graag willen rijden maar nog niet zo’n zin in wedstrijden hebben, wordt er op het terras spontaan een buffet met hot dogs geopend. Wat is het toch een heerlijke club mensen, die Gymkanisten. Top!

Wegens verplichtingen elders laat ik het oefenparcours dit keer lopen. Wel jammer, want er valt nog veel te verbeteren en mijn ervaring is dat er altijd wel betere rijders te vinden zijn die je met tips en tricks willen bijstaan. Overigens zou ik ook aan alle leden die nog wat wedstrijdschuw zijn willen zeggen: “Doe het gewoon. Echt!”
Tenslotte een grote “Dank U!” aan alle organisatoren en helpers. Echt fantastisch werk want zonder jullie gebeurt er niets… Nu rest me niets anders wachten tot het volgend event. 12 September. Heerenveen, 22 nachtjes slapen…

Stefan Reis, 1 van onze duitse leden is nogal handig met z’n camera en video bewerkings programma. Voeg daar z’n creatieve manier van filmen tegenaan en men krijgt een super coole compilatie video:

https://www.youtube.com/watch?v=o3NXyunlFGA